Nog 9 dagen

Nog 9 dagen, zo begon 2,5 maand geleden mijn eerste verslag, en zo heet ook de titel van dit verslag, maar daar zal ik straks verder op in gaan..

Eerst nog even updaten over afgelopen paar dagen.
Vrijdag was een rustig dagje in het ziekenhuis, ’s morgens grote ronde, maar blijkbaar ’s middags geen gesprek met onze tutor, wat betekende dat we eigenlijk al om half 11 naar huis konden (of terug naar de ER, maar om weer naar ander ziekenhuis te gaan, om daar wat te hangen, vonden we ook wat overbodig), dus zijn we de ‘bieb’ ingedoken (lokaal met 3 pc’s en ongeveer 100 boeken van ook ongeveer 100 jaar geleden ergens in een soort van zolder in het ziekenhuis), waar ik de hele dag aan mijn verslag heb gewerkt. Vrijdagavond ben ik samen met Marloes en Floor lekker gaan uiteten bij Solón. Leuk restaurantje, met aparte gerechten, maar erg lekker.

Zaterdag was voornamelijk een rustdagje, overdag veel aan verslag gewerkt, en nog even de stad in geweest. ’s Avonds hadden we voor tijdens het eten een lekkere fles rose gekocht (1,5 L, en niet eens zo duur voor IJslandse begrippen). Daarna hebben we nog wat spelletjes gedaan (yes, ik heb ganzenbord Xtreme geïntroduceerd!), om vervolgens rond 11 uur op stap te gaan. Eerst weer lekker 3 voor 1 cocktails gaan drinken bij café Oliver. Toen bleek dat we ongeveer de jongste waren in Oliver (en de rest die er was, was verkleed als Barbie (oh wacht, dronken Barbie)), dus zijn we naar B5 gegaan, een ander cafe, waar we de rest van de avond zijn gebleven (tot we genoeg hadden van de vallende, dronken Barbies). Zondag hebben we bijna niets gedaan, natuurlijk nog even cake gegeten bij Paris (want voor alles komt bijna een laatste keer).

… en nu nog 9 dagen.. het is erg snel gegaan, maar nu is het echt nog maar 9 dagen. Aangezien ik mijn eerste verslag ook al deze titel had gegeven. Nog 9 dagen voordat ik weer samen met Marloes in het vliegtuig zit richting Schiphol, nog 9 dagen in het land waar het water naar ei ruikt (wat ben ik blij als ik terug ben in NL), het land met de geisers (niet dat ik ze de komende 9 dagen nog zal zien, maar goed), in een ziekenhuis zit met mensen die alleen maar IJslands praten (jeej, wat ben ik blij als ik met mijn coschappen in Nederland mag beginnen), etc., etc. Maar ook nog 9 dagen dat ik eindelijk papa en mama (oke, mama heb ik afgelopen week nog gezien) en Bram weer zie, en natuurlijk de rest allemaal! Het is nog iets te vroeg om terug te kijken, maar ik denk dat ik Ijsland stiekem ook wel ga missen!

Oke, ik sluit dit onsamenhangende verslag maar af. Tot over 9 dagen!

Dikke kus!